odbicia

Często zaskakuje mnie to co widzę ,gdy przeglądam się w cudzych oczach .Jak mogę być różna w zależności od kąta padania światła, stosowanych filtrów ,długości ustawień czasu i "źrenicy".
W tych odbiciach mogę być głupia i całkiem inteligentna. Brzydka i ładna. Zadzierająca nosa i szara myszka.Łagodna i rozkrzyczana. Roześmiana i wiecznie skrzywiona . Staram się nie zwracać na nie  uwagi. Cały czas się staram, tłumacząc sobie - przecież to tylko odbicia .Ulotne, kruche, nietrwałe......Nie warto zawracać sobie nimi głowy.
Poza kilkoma  . Najważniejszymi. 

 Oto jedno z nich .

 Spośród innych wyróżnia się tym,ze jest dość niezmienne i nieoceniające ,aczkolwiek bardzo wymagające.To odbicie ,które pozwala mi być lepszym człowiekiem (choć czasami to droga przez mękę ,wcale nie taka usłana różami). Zmusza mnie ,abym codziennie rano ćwiczyła cierpliwość ,opanowanie ,empatię i jeszcze mnóstwo innych rzeczy .Abym tłumaczyła , chwaliła, tuliła, śpiewała, czytała ,malowała, tańczyła i... stawała na głowie też.Odbicie ,bez którego nie byłabym tu gdzie jestem teraz.Nie byłabym ,tym kim jestem obecnie.... Które dodaje sił i wykrzesuje ze mnie niespotykane dotąd moce .Bardzo za nie dziękuję .Bardzo :-)))))))