jak się nie ma co się lubi to ...się to wymyśla

nie będę oryginalna ,jeśli napiszę ,że marzyło mi się "gniazdo na dachu bocianie ". Takie jakie  u Asi i Wojtka :-))) . Małe nadzieje na spełnienia marzenia nawet mieliśmy,zaraz  po "wprowadzce"  do Innej Bajki  zalatywał do nas bociani kawaler. Próbował  siadać na dębie ,ale  boćki wygodne się teraz zrobiły ,koła ,czy choćby czegoś na jego kształt nie było ,więc odpuścił. Maciek próbował nawet trochę roboty za niego zrobić i wyplótł mu z wikliny coś na kształt gniazdowego "fundamentu", na stojącym obok świerku. Ale boćkowi się nie spodobało i nie  został naszym współdomownikiem. Wpadał za to dość często ,ku mojej ogromnej radości wybawił nas z opresji ,zjadł pierwszą żmiję,która rezydowała w pobliskich bzach  . Wymyśliliśmy nawet z chłopakami, na melodię "W moim magicznym domu..."   taką oto zwrotkę:

"bociek zagląda na obiadek ,
choć w trawach żaby i padalce
nie cieszą się z bocianich wpadek
ze strachu obgryzając palce "


dla wyjaśnienia było w dalszej części sprostowanie ;-)

"...żaby, rzec jasna nie padalce,
bo one przecież ich nie mają.
I czasem tylko drżą ze strachu
i szybko ogon odrzucają "

Taaa.... swoją drogą wymyślanie tekstu o własnym domu  pod tę melodię  to fajna  zabawa - polecam  :-))))

Wracając jednak do tematu - za rok pojawił się  nasz ...  Młodszy  Przyszły  Dyrektor Cyrku ( jak sam o sobie teraz mówi ;-)  ) Nikt mnie nie przekona ,że boćki nie przynoszą dzieci ;-)))

Jakiś czas temu zadzwonił telefon z Wdzydzkiego Skansenu ,czy nie chcielibyśmy zrobić do ich sklepiku boćka ??? Maciek zaczął wertować atlasy ptaków , "oswajać i przetwarzać " w myślach temat. Wyszedł na podwórko ,a tu .... bociani model :-))) Jakiś czas  później myśli uległy materializacji ;-)

A że bociek samotnikiem z reguły nie jest ,dość szybko dołączył do niego drugi .Tu razem we Wdzydzkim Skansenie

Jeden z nich tam został  i drugi wrócił z nami i  tak jakoś smutno łypał na nas okiem , że żal nam się  samotnika zrobiło.  Zabraliśmy się ostro do pracy. Podczas ich malowania , orano pole naprzeciwko Innej Bajki i .... zleciało się kilkanaście prawdziwych boćków. Ciekawe ,czy szybując nad nami widziały jak je akurat na zewnątrz malujemy :-)))) ? 

Wszystkie nasze boćki  potrafią machać skrzydła. Te na długich patykach wyglądają  trochę jak kukiełki . Nie ma co ukrywać marzy im się praca w teatrze ;-)))))



A na zakończenie odwiedzająca nas od czasu do czasu   główna inspiracja.Teraz marzy nam się jeż  :-))))))