straszek

"Jak strach ma tylko wielkie oczy to nie może być  zły.Może być straszny, przerażający , ale nie zły- pomyślała Rozalka wpatrując się w ogromne oczy ,które łypały na nią zza krzaków.
"A może on też się boi? Bo przecież gdyby był odważny to by się nie chował i nie drżał jak listek na wietrze " - rozmyślała dalej.
" Hej ty tam nie chowaj się  ,bo i tak cię widzę - zawołała w stronę krzaków - no wyjdź ,proszę"
Krzak zaczął drżeć jeszcze bardziej .Dziewczynka  postanowiła zmienić taktykę .
"Cip ,cip,taś ,taś ,kici ,kici, no pokaż się Straszku"- powiedziała łagodnie.
Krzak znowu zatrząsł się cały , a na dodatek ogromne oczy znikły   .Rozalka postanowiła ,że do trzech zawołań sztuka.
"No nie daj się prosić ,wyjdź .Wiesz,że ja się ciebie też boję,bo wszyscy każą mi się ciebie bać .Mówią ,że jesteś duży, groźny, nieznany i nie wiadomo co ci siedzi w głowie."
"Kiedy się boję" - krzak nagle przemówił .
"Wiesz co Straszku mam pomysł ,zamknę oczy ,a ty podejdziesz ,dobrze?"
"Sssssspróbuję się nie bać" - cichutko odpowiedział Straszek.
"No to uwaga ,raz, dwa ,trzy ,zamknięte"- zawołała dziewczynka.
"Idę ,już idę - szepnął Straszek.Miał wielką ochotę przekonać się na własne duże oczy ,czy ta dziewczynka jest rzeczywiście taka straszna jak mówią .Powoli wyszedł z krzaków i stanął przed nią  .Rozalka otworzyła oczy.
"Ktoś kto ma takie duże oczy nie może być straszny"- pomyślał Straszek i uśmiechnął się nieśmiało.




P.S . na łonie natury podejrzały  kury