A może Lutowiska prawie nocą....

 wyglądają właśnie tak ? A może tylko mi się zdaje?  Może zdaje mi się ,bo   Lutowisk w nocy jeszcze  nie widziałam w pełnym wymiarze.Widziałam je natomiast  w lipcowym słońcu i upale, i słyszałam w stukocie arabów i hucułów razem wziętych, i w cieniu macew, rześkości tarasów u Jagody z Magody .
I po tym widzeniu ,wąchaniu i smakowaniu zaczęły pojawiać mi się pod powiekami takie nocne wyobrażenia Lutowisk. Najpierw we fragmencie, potem w całości , często i  bardzo często na dodatek. 

W końcu musiałam to  namalować,by  poczuć jeszcze raz ten zachwyt ,te emocje i powietrze przesiąknięte czymś co lubię bardzo. Takie przesiąknięcie,przenikanie i COŚ w powietrzu  wyczuwam w Nowicy i w naszej Pagorzynie też  . Każde miejsce inne.Żadnego z nich nie można do siebie porównać. Pachnie inaczej, zieleni się inaczej,nieba i góry nad każdym z nich inne.Ale czuć to coś od czego ja dostaję brzuchu -  motyli,a  pod powiekami mam  obrazki,które malować po prostu muszę,bo spokoju mi nie dają.Albo dzięki nim odzyskuję spokój?